Kapak Fotoğrafı: Daiga Ellaby / Unsplash

Tat alma ve koku alma duyuları geliştiğinde temayül güçlenir; kişi bir şeyin kendisi veya kendine yakın olan kişiler için olumlu veya olumsuz sonuçlanacağını hisseder.

Nasıl ki tat ve koku alma duyuları temayül duyusu olarak gelişebiliyorsa, işitme duyusu duru işiti, görme duyusu duru görü, başlıca ve evrensel olan dokunma duyusu ise “akışta olma (prediliction)” duyusunu geliştirilebilir.

Duyu kapasitelerinin bu gelişimi yoğunluğun en maddi katmanında bile kolayca anlaşılabilir. Yetenekli bir müzisyen başkalarının duymadığı sesler duyar; ressam ise şekiller ve renkler, ışıklar ve gölgeler. Dokunma duyusu ise görme engelli olarak doğanlarda gelişmiştir, dolayısıyla görme duyusuna sahip olanların ayırt edemediği şeyleri hissedebilirler.

Varoluşun en maddi katmanı duyulara sahip olduğu gibi, nervo-psişik sistem de sinirsel (burada ‘astral’ anlamında), ruhsal (ruhun en yüksek katmanı) ve zihinsel (entellektüel, arketip) katmanlardan oluşur. Düzen içinde var olduklarında tüm duyular bir bütünü oluşturur.

Duru işiti, işitme duyusunun bu üç katmanının (sinirsel-astral, ruhsal, zihinsel-entellektüel, arketip) uyandırılması ile aktif ve yararlı hale gelir.

Duru görü ise, görme duyusunun nervo-psişik ve zihinsel duyunun uyandırılması ile aktif ve yararlı hale gelir.

Devam edecek…